Dzisiaj, bardzo chciałabym zachęcić Cię do wprowadzenia choć odrobiny uważności do Twojego następnego treningu i przemienienia go w coś w rodzaju medytacji. Po co miałbyś zamieniać bieganie, podnoszenie ciężarów czy spacer, w świadome doświadczenie, jakim jest medytacja? Pozwól, że przedstawię Ci kilka istotnych powodów.
Jakiś czas temu opublikowałam na blogu artykuł o tym jak zacząć wcześnie wstawać, który do dzisiaj cieszy się dużym powodzeniem. Zauważyłam jednak, że jest coś jeszcze co dotyczy porannych nawyków, a co czasem nie przychodzi nam z łatwością. I tutaj często spotykam się z pytaniem od Was: jak zmotywować się do porannych ćwiczeń, kiedy tak bardzo mi się nie chce ;).
Jeśli dużo biegasz, jeździsz na rowerze, podnosisz ciężary czy uprawiasz jakikolwiek sport, ale zapominasz o rozciąganiu, to ciało oczywiście, staje się mocne i silne, ale też sztywne i napięte, gdyż nie dajesz mu okazji, aby się rozluźniło. Podczas treningu siłowego Twoje mięśnie ulegają skróceniu, a rozciąganie pomaga je wydłużyć. Bo rozciąganie łagodzi sztywność mięśni i prowadzi do równowagi pomiędzy siłą i elastycznością ciała.
Wiele razy słyszę od moich znajomych i ludzi, z którymi dane mi było pracować: „Masz niesamowitą pracę! Wymarzoną! Nie dość, że lekką to jeszcze robisz dokładnie to, co lubisz! Robisz sobie swoją jogę, a ludzie Ci jeszcze za to płacą. Nie dziwię się, że zawsze masz tyle energii”. Zazwyczaj w takich momentach uśmiecham się i nic nie odpowiadam. Pomimo, że rzeczywiście robię coś, co kocham, to tak zwane „za sceną”, z którego większość nie zdaje sobie sprawy skrywa kilka niedoskonałości, z którymi my, nauczyciele jogi, musimy się zmierzyć.
To moja druga podróż do Królestwa Tajlandii. Pierwszą odbyłam trzy lata temu i już wtedy przeczuwałam, że nie ostatnią. Tajlandia zaskakuje ogromem barw, różnorodnością krajobrazów, smaków, zapachów. Przedstawia również nieco inny od naszego świat. Świat, w którym na wzór Wielkiej Brytanii czy Australii obowiązuje ruch lewostronny, a najważniejszą osobą, w każdym tego słowa znaczeniu, jest panujący od 1946 roku król Tajlandii, którego portret znajdziesz na ścianie każdego szanującego się lokalu.
Nie wierzę w życie całkowicie wolne od stresu. Nie wierzę, że istnieje człowiek, który w ogóle się nie stresuje. Wierzę jednak, że wprowadzenie do życia kilku drobnych zmian i nawyków pozwala ograniczyć jego występowanie i nabrać dystansu do otaczającej nas rzeczywistości.
Stres jest nam potrzebny. Pozwala realizować nasze cele, motywuje do działania i bardzo często stanowi dla nas wyzwanie, dzięki którym możemy się rozwijać. Sęk w tym, aby nie było go w naszym życiu zbyt wiele. Bo zbyt duża dawka stresu rujnuje naszą witalność i zdrowe myślenie, zabijając codzienną radość życia.
Ajurweda to poszukiwanie równowagi pomiędzy ciałem a umysłem. Dlatego tak istotne jest zadbanie o te dwie strefy. To życie w harmonii z naturą, poznawanie siebie oraz możliwość nieustannego rozwoju. Świadomy oddech, uważność, bycie tu i teraz, wewnętrzny spokój, dbanie o ciało poprze ruch i dietę, ziołolecznictwo – to wszystko składa się na życie w zgodzie z zasadami ajurwedy.
