Dzisiaj, bardzo chciałabym zachęcić Cię do wprowadzenia choć odrobiny uważności do Twojego następnego treningu i przemienienia go w coś w rodzaju medytacji. Po co miałbyś zamieniać bieganie, podnoszenie ciężarów czy spacer, w świadome doświadczenie, jakim jest medytacja? Pozwól, że przedstawię Ci kilka istotnych powodów.
Huna to filozofia stworzona przez polinezyjskich Kahunów, starodawna, a jednak wciąż idealnie wpasowująca się w teraźniejszość. Kahuni czyli kapłanie i uzdrowiciele, którzy opracowali siedem podstawowych zasad Huny przekazywanych następnie z pokolenia na pokolenie. Zasady te miały w domyśle kształtować życie pełne miłości, pokoju i rozwoju wewnętrznego.
Indie zaskakiwały mnie wielokrotnie. To, co wydawało mi się przesadzone lub nietypowe, okazywało się dla mieszkańców zupełnie normalne, a to co dla mnie było codziennością, dla mieszkańców Indii stanowiło coś wyjątkowego. Co w takiej sytuacji robię? Obserwuję, doświadczam, uczę się na tyle, na ile tylko mogę. A dzisiaj przedstawiam Wam kolejne „indyjskie nauki”, które wyniosłam z ponad miesięcznego pobytu w Rishikesh.
Wielu biegaczy zaczyna interesować się jogą, gdyż ta zapewnić im ma porządne rozciągnięcie po treningu. U mnie było inaczej, ponieważ to joga była pierwsza, a bieganie przyszło nieco później. To co zauważyłam, to że te dwie dyscypliny wzajemnie się uzupełniają tworząc idealną kombinację dla naszego ciała i umysłu. Mocne nogi, tułów i ramiona, równowaga, skupienie oraz bycie tu i teraz – to wszystko co wyniosłam z praktyki jogi i biegania.
Jakie znaczenie może mieć dla Ciebie krótkie zatrzymanie się tu i teraz? Jakie znaczenie dla Twojego umysłu może mieć oderwanie się od tego co w danym momencie robisz, skupienie się na oddechu i tym, co czuje Twoje ciało? Jak myślisz czy jedna minuta spośród 1440 minut przeżywanych przez Ciebie każdego dnia na nowo, może coś zmienić w Twoim życiu? Co by się stało gdybyś od dzisiaj, od teraz rozpoczął codzienną praktykę medytacji? Nie masz czasu? Proponuję zacząć od 1 minuty. Znajdziesz tyle?
W spokojny, listopadowy wieczór wyłączyłam telefon, zapaliłam pachnącą świeczkę, zaparzyłam czajniczek miętowej herbaty i usiadłam w ulubionym fotelu (ah te rytuały!). Był to mój wieczór refleksji i przemyśleń oraz poszukiwań ważnych, a czasem drobnych rzeczy, o których po prostu zapomniałam, lub też z uwagi na codzienność, przestałam doceniać. Tak zrodziła się lista rzeczy, które udało mi się wprowadzić lub też utrzymać w ciągu ostatniego roku.
Jakie znasz uniwersalne marzenia, których pragnie w zasadzie każdy człowiek na Ziemi? Z pewnością pojawią się tutaj: niezależność finansowa, miłość, kochająca rodzina, piękny dom, spełnienie zawodowe, doskonałe zdrowie. Zapytaj jednak człowieka, który ma to wszystko, czy czuje się szczęśliwy, czy czuje się spełniony. Jakkolwiek odpowiedź powinna być oczywista okazuje się, że niekoniecznie wszystkie te rzeczy, o których marzymy zapewnią nam szczęście i spełnienie.
