Dzisiaj kolejna i ostatnia część porad dotycząca wystąpień publicznych. Z tego artykułu dowiesz się przede wszystkim na co w szczególności należy zwrócić uwagę, aby wypowiedź była ciekawa i atrakcyjna. Musisz bowiem wiedzieć, że nie wystarczy ciekawy temat, aby ludzie słuchali Cie ze skupieniem i zainteresowaniem. Ty, swoją osobą, tym jak się zachowujesz, jak mówisz, jak się poruszasz, a nawet gdzie i jak patrzysz, także możesz zaintrygować swoich słuchaczy. Kontakt wzrokowy, logiczne pauzy, gestykulacja czy demonstracja – to wszystko ma niebagatelny wpływ na jakość Twojego wystąpienia.
Poniżej przedstawiam drugą część 10 porad, które możesz stosować nie tylko podczas oficjalnych wystąpień, ale także podczas nieoficjalnych dialogów toczących się w życiu codziennym.
1. Utrzymuj kontakt wzrokowy. Staraj się na każdego spojrzeć chociaż raz w trakcie wystąpienia (tak, aby ta osoba to zauważyła). Jeśli występujesz przed większą grupą, obierz sobie kilka punktów (osób) rozmieszczonych po całej sali i patrz w każdy z tych punktów zatrzymując na nim swój wzrok na 2-3 sekundy, a publiczność będzie miała wrażenie, że mówisz do niej, a nie np. do ściany ;).
2. Mów z pasją. Jeśli Ty będziesz zachwycony tym o czym mówisz, słuchacze także będą. Nie wolno Ci absolutnie wypowiadać zdań w rodzaju: „Trochę to nudne, ale lepiej to wiedzieć”, „Wiem, że nie chce Wam się tego słuchać, ale ja też jestem zmęczony”. Mów z pasją, tzn. spraw, żeby publiczność uwierzyła, że to o czym mówisz jest Twoim życiem, i że sprawia Ci przyjemność bycie w tym miejscu.
3. Zademonstruj coś. Nic tak nie rozrusza publiczności jak Twoja aktywna prezentacja. Mianowicie, jeśli np. mówisz o problemie niewyrazistości mowy wśród społeczeństwa, naśladuj przez chwilę właśnie taki sposób mówienia (po prostu zacznij seplenić ;)).
4. Zorganizuj sobie przestrzeń. Najgorsze co możesz zrobić to chodzić po całej sali bez żadnego, konkretnego celu. Jeśli nie masz po co iść do jednego kąta to tam nie idź. Chodzenie jest dobre, jeśli odbywa się na zasadzie „z punktu do punktu”, tzn. wtedy gdy jest w tym jakiś sens. Jeśli np. opowiadasz o dwóch różnych spojrzeniach na daną sprawę, o jednym punkcie widzenia możesz opowiedzieć stojąc po jednej stronie sali, a o drugim przechodząc do innego miejsca i mówiąc przy tym coś w rodzaju: „Z kolei Pan X wyjaśnia to w ten sposób..”.
5. Gestykuluj. Przemyślana gestykulacja potrafi świetnie podkreślić to, na czy Ci zależy. Pamiętaj jednak, aby nie wychodzić ze swoimi rękoma zbyt szeroko i zbyt gwałtownie. Postaraj się, aby gesty eksponowały tylko to, o czym mówisz, a w żadnym wypadku nie zastępowały Twoich słów.
6. Mów do tych, którzy nie słuchają. Może z początku wydać Ci się to dziwne, ale uwierz, taka osoba, która nie zwracała do tej pory na Ciebie uwagi, teraz to zrobi, bo: albo poczuje się skrępowana, że cały czas na nią patrzysz, albo poczuje się doceniona, że to jej poświęcasz swoją uwagę.
7. Pobudź wyobraźnie słuchaczy. Powiedz, żeby sobie coś wyobrazili (nawiązując oczywiście do tematu wypowiedzi). Możesz nawet poprosić ich o zamknięcie oczu (nawet jeśli większość tego nie zrobi, nie przejmuj się, słowo mówione i tak podziała na obrazy kształtujące się w ich głowach). Obierzmy za przykład wspomniany już temat niewyrazistości mowy. Możesz w takim wypadku poprosić grupę o wyobrażenie sobie, że rozmawiają przez telefon w języku obcym i jest to na dodatek ich rozmowa o pracę, na której bardzo im zależy. Problem jednak w tym, że nie słyszą dokładnie osoby po drugiej stronie słuchawki, bo ta bardzo niewyraźnie mówi. Zadając im pytania, niecierpliwi się i denerwuje, kiedy oni co chwilę pytają o powtórzenie i dochodzi do wniosku, że ich opanowanie języka obcego nie jest satysfakcjonujące. Daj im chwilę na pobycie w tej sytuacji, a następnie zapytaj o ich odczucia. Jeśli nie będą chcieli mówić sam powiedz to, co z pewnością siedzi w ich głowach. Wiadomo bowiem, że taka sytuacja nie byłaby dla nikogo przyjemna.
8. Zamykaj zdania. Jak? Stawiaj kropki ;). Zwróć uwagę czy Twoja wypowiedź jest niekończącą się opowieścią czy też wiadomo kiedy jedno zdanie się kończy, a drugie zaczyna. Daj odetchnąć Twoim odbiorcom, właśnie poprzez stawianie kropek.
9. Rób pauzy. Ludzie boją się pauz, bo wydaje im się, że jeśli nie będą nic przez chwilę mówić to może to zostać odebrane, że więcej do powiedzenia nie mają. Absolutnie tak nie jest. Przemyślane pauzy to konieczność. Zamierzone przerwy w mowie pozwalają słuchaczom na zebranie myśli i własnych refleksji, a Tobie dają chwilę wytchnienia.
10. Zwróć uwagę na to jak mówisz. Otwieraj buzie, tzn. mów wyraźnie (ale też bez przesadnej dokładności). Nie mów zbyt szybko, raczej powoli, ale też niezbyt flegmatycznie. Zwalniaj wtedy, kiedy chcesz powiedzieć coś ważnego (w ten sposób zwrócisz na to uwagę). Wyeliminuj powtórzenia występujące najczęściej na końcu zdania, które nic nie wprowadzają do wypowiedzi. Powtórzenia w rodzaju: „prawda?”, „wiecie”, „tak”, „właśnie” i moje ulubione „i tak to właśnie jest” ;).
Powyższe rady możesz zastosować w całości, jednak na początku łatwiej Ci będzie, jeśli skupisz się na kilku. Wybierz to, co najbardziej do Ciebie przemawia i ćwicz. Ćwicz przemówienia w domu przed lustrem, w pracy przed znajomymi, na spotkaniach rodzinnych i wszędzie, gdzie tylko możesz. Staraj się być oryginalnym. Nie pomyl tylko oryginalności z błaznowaniem, bo nie o to chodzi. Wymyślaj swoje własne kreacje, poszerzaj swoją wiedzę, spróbuj dopisać swój pomysł do powyższych porad. Pamiętaj, że ogranicza Cię tylko twoja wyobraźnia!
Jeśli znasz inne, skuteczne metody na wzbudzenie zainteresowania słuchaczy koniecznie podziel się nimi w komentarzach!
Pierwszą część wskazówek dotyczących wystąpień publicznych znajdziesz tutaj.
Podobne wpisy
-
Czym charakteryzuje się dobre wystąpienie publiczne? Część 1
-
Jak przygotować dobre wystąpienie publiczne?
-
Trzy kluczowe pytania, które powinieneś sobie zadać przed jakimkolwiek wystąpieniem
Z tego co napisałaś najpotężniejszym narzędziem jest robieni pauz. To wbrew pozorom najtrudniejsza sztuka. Ludzie boją się robić pauzy bo mają przekonanie, że ludzie przestaną ich słychać gdy oni zamilkną. Nic bardziej mylnego. To właśnie cisza buduje napięcie i skupia uwagę odbiorców. Wiem to z własnego doświadczenia scenicznego i podpisuję się pod tym ręką i nogę:)
To co jeszcze świetnie sprawdza się podczas wystąpienia to rozpoczęcie. Najlepiej sprawdzają się tutaj pytania. Dobre pytanie na wstępie od razu skupi uwagę, pobudzi do myślenia i zaciekawi słuchaczy:)
Masz rację Ziemowit, jednak nie wspominałam, że dobra pauza to najtrudniejsza sztuka, żeby nikogo nie zniechęcać do testowania, a tu masz, wydało się ;)
Generalnie nic tak nie łączy ludzi jak „śmiech”, warto więc wtrącić do swojego przemówienia zabawną historię – ludzie uwielbiają się śmiać, a kiedy ich troszkę pozytywnie nastawimy, będą czekać na kolejną zabawną historię. Warto również wtrącić coś z czym nie zgodzi się cały tłum, a wręcz się oburzy, oczywiście – takie sprawy trzeba umiejętnie naprostować, ale to wyższa szkoła jazdy ;-)
Według mnie – żadne rady zdadzą się na nic – jeśli nie będziemy lubić tego co robimy, jeśli ktoś kocha mówić (tak jak ja), z pewnością znajdzie słuchaczy, którzy będą kochać go słuchać ;-)