Jako nastolatka prowadziłam tradycyjny pamiętnik zapisując w nim głównie swoje rozterki miłosne i szkolne i przyznam, że zabawnie się teraz to czyta! Prowadziłam i nadal (nieregularnie) prowadzę dziennik celów, marzeń i coś w rodzaju dziennika planów. Jednak to, co wywarło największy wpływ na moje życie i to, co uzupełniam każdego dnia, to dziennik wdzięczności.
Lubię podsumowania i refleksje noworoczne. I pomimo, że mamy dopiero czerwiec, tak się składa, że kilka dni temu skończyłam 30 lat. Okrągła, piękna liczba, idealna, aby na moment zwolnić, wyciszyć umysł, i zastanowić się głęboko jak ostatnie 10 lat wpłynęło na to, kim jestem dzisiaj. Przy tej okazji stworzyłam listę lekcji, których uczyłam się przez ostatnie lata. Lekcji, które okazały się mieć znaczący wpływ na moje dotychczasowe życie i spojrzenie na siebie i szczęście. Bo kto nie chce być szczęśliwym? O co właściwie w życiu chodzi jak nie o szczęście?
Wiele razy słyszę od moich znajomych i ludzi, z którymi dane mi było pracować: „Masz niesamowitą pracę! Wymarzoną! Nie dość, że lekką to jeszcze robisz dokładnie to, co lubisz! Robisz sobie swoją jogę, a ludzie Ci jeszcze za to płacą. Nie dziwię się, że zawsze masz tyle energii”. Zazwyczaj w takich momentach uśmiecham się i nic nie odpowiadam. Pomimo, że rzeczywiście robię coś, co kocham, to tak zwane „za sceną”, z którego większość nie zdaje sobie sprawy skrywa kilka niedoskonałości, z którymi my, nauczyciele jogi, musimy się zmierzyć.
Zapewne zauważasz, że im jesteś starszy tym czas coraz szybciej upływa. Jest to oczywiście tylko nasze wrażenie, tak samo jak to, że mamy go coraz mniej. Ma na to zapewne wpływ pogoń za pieniądzem, chęć osiągnięcia sukcesu czy poczucie, że „coś” musimy. W tej gonitwie łatwo zatracić prawdziwe wartości i rzeczy, które tak naprawdę liczą się w życiu. Czasem wręcz wydaje nam się, że nic dobrego nas nie spotkało w przeciągu ostatnich miesięcy czy lat. Czyżby?
Huna to filozofia stworzona przez polinezyjskich Kahunów, starodawna, a jednak wciąż idealnie wpasowująca się w teraźniejszość. Kahuni czyli kapłanie i uzdrowiciele, którzy opracowali siedem podstawowych zasad Huny przekazywanych następnie z pokolenia na pokolenie. Zasady te miały w domyśle kształtować życie pełne miłości, pokoju i rozwoju wewnętrznego.
Najgorsze co możesz zrobić to nie angażować się i czekać, aż zrobi to druga strona. Dlatego jakiś czas temu postanowiłam stworzyć listę czynności, która będzie przypominać mi co mogę zrobić, aby osoba która pomimo, że jest daleko ode mnie, czuła jakbym była tuż obok. Bo przecież od tego są przyjeciele, prawda?
Z pewnością znasz takie osoby, w towarzystwie których nie czujesz się najlepiej. Pomimo, że osoby te odbierają Ci energię i po spotkaniu z nimi często jesteś zmęczony czy zestresowany, czasem nie potrafisz po prostu przestać się z nimi spotykać. Czujesz, że coś jest nie tak w Waszej relacji, jednak brak Ci tego czegoś, aby ją zakończyć.
