Jak sobie z czymś nie radzisz to absolutnie nie dawaj tego po sobie poznać! Uśmiechaj się i udawaj, ze wszystko jest super, a później umów wizytę u dobrego psychiatry, bo długotrwałe skrywanie i tłumienie naszych prawdziwych emocji może nam przynieść więcej złego aniżeli pożytku. Ukrywanie emocji jest po prostu niezdrowe – tak dla Twojego ciała jak i umysłu.
Jestem! To pierwsze słowo, które nasuwa mi się kiedy piszę ten artykuł. Świeżo po powrocie z ponad miesięcznej wyprawy do Indii, chce podzielić się z Wami moimi wrażeniami z tego jakże oryginalnego i ciekawego kraju. To nie był najłatwiejszy miesiąc. Mogłabym nawet zaryzykować i napisać, że był to jeden z najtrudniejszych okresów w moim życiu. Nie byłam na to wszystko gotowa. Zetknięcie z zupełnie odmienną kulturą, oderwanie od rodziny i przyjaciół, choroba, niezrozumienie, bezsilność. Do tego dużo nauki, pracy, praktyki. Ale jeszcze nie to było najtrudniejsze. Najtrudniejsze było skonfrontowanie moich wyobrażeń z tym, co naprawdę mnie spotkało. Jedno jest pewne: wracam silniejsza i jestem gotowa na więcej!
Dzisiaj chcę przedstawić Ci sytuacje, za które absolutnie nie powinieneś przepraszać! Dlaczego? Bo ciągłe przepraszanie to strata energii. Bo ciągłe przepraszanie stawia Cię w złym świetle: przepraszasz, bo zrobiłeś coś złego. Słowo, którym tak często się posługujesz, zaczyna w końcu tracić na wartości. I przede wszystkim: nieustanne przepraszanie za coś, za co nie powinieneś przepraszać może wywoływać w Tobie poczucie winy – jedno z najgorszych, najbardziej niechcianych i niszczących emocji.
Jak być szczęśliwym? Na to pytanie wielu z nas szuka odpowiedzi, nawet przez całe życie. W którymś jednak momencie zaczynamy dostrzegać, że szczęście nie znajduje się tam, gdzie go do tej pory szukaliśmy. Prawdziwe szczęście nie istnieje w świecie materialnym. To tylko chwilowa przyjemność, której doświadczasz. Tak jak złe chwile, tak również te przyjemne kiedyś odejdą, i wypełnią je nowe. Gdzie zatem szukać prawdziwego, głebokiego poczucia szczęścia? W nas. Szczęście znajduje się w naszym wnętrzu i jest niezależne od tego, co na zewnątrz.
Każdy z nas chce być wysłuchanym. Ale już nie każdy potrafi i chce słuchać. A jednak kluczem do zrozumienia drugiej osoby jest właśnie wysłuchanie go. Bez żadnych oczekiwań, bez żadnego formułowania odpowiedzi, bez przymusu.
W spokojny, listopadowy wieczór wyłączyłam telefon, zapaliłam pachnącą świeczkę, zaparzyłam czajniczek miętowej herbaty i usiadłam w ulubionym fotelu (ah te rytuały!). Był to mój wieczór refleksji i przemyśleń oraz poszukiwań ważnych, a czasem drobnych rzeczy, o których po prostu zapomniałam, lub też z uwagi na codzienność, przestałam doceniać. Tak zrodziła się lista rzeczy, które udało mi się wprowadzić lub też utrzymać w ciągu ostatniego roku.
Od kobiet ostatnimi czasy wymaga się wiele. Bardzo wiele. I my również od siebie wymagamy zbyt dużo. Mam wrażenie, że ta nasza ‘superdoskonałość’ bierze się z naturalnej potrzeby akceptacji. Pewnie pomyślisz: „A ta znów o tej akceptacji” :). A jednak akceptacja jest kluczowa i będę o tym przypominać przy każdej nadarzającej się okazji. Obawiamy się, że nie damy rady sprostać tym wszystkim obowiązkom, a wtedy nie będziemy mogły poczuć się spełnione i szczęśliwe. Dużą wagę przykładają do tego media, które próbują nam wmówić, że posiadanie wszystkiego jest w zasięgu każdej kobiety. Nieprawda. Posiadanie tego wszystkiego nie jest w zasięgu żadnej kobiety. I pora to zrozumieć, zaakceptować oraz ustalić czego tak naprawdę Ty chcesz i jak możesz to zdobyć.
